در رهگذار باد

 دو دوست با پای پیاده  از جاده ای در بیابان عبور می کردند که سر موضوعی با هم اختلاف پیدا کرده و به مشاجره پرداختند و یکی از آن دو به صورت دیگری سیلی محکمی زد. دوستی که سیلی خورده بود بر روی شن های بیابان نوشت :
امروز بهترین دوستم به من سیلی زد.
سپس به راه خود ادامه دادند تا به یک آبادی رسیدند.چون خیلی خسته بودند تصمیم گرفتند که همانجا مدتی در کنار برکه ای به استراحت بپردازند که ناگهان پای آن که سیلی خورده بود لغزید و به برکه افتاد. دوستش دستش را گرفت و نجاتش داد.  او بر روی صخره ای که در کنار برکه بود این جمله را حک کرد:
امروز بهترین دوستم مرا از مرگ نجات داد.
 دوستش پرسید چرا وقتی سیلی خوردی آن جمله را روی شنها نوشتی و الان این جمله را روی سنگ حک کردی ؟
او جواب داد باید آزردگی را روی شنها نوشت تا بادهای بخشش آن را با خود ببرند ولی مهربانی ها را باید روی سنگ حک کرد تا هیچ بادی نتواند آنرا به فراموشی بسپارد .

چهار برادر، خانه را برای تحصیل علم ترک کردند و  مادرشان را تنها گذاشتند پس از چند سال وقتی آدمهای موفقی شدند و به مقام های بلندی دست یافتند تصمیم گرفتند همدیگر را ملاقات نمایند و شامی را با هم صرف کنند. هر یک از آنها بخاطر زحمات و رنج هایی که مادر پیرشان در این چند سال و دور از آنها متحمل شده بود هدیه ای برای مادر تهیه کرده بودند.

دومی گفت: من تماشاخانه (سالن تئاتر) یکصد هزار دلاری در خانه ی مادر ساخته ام.

برادر سومی گفت: من یک ماشین مرسدس بنز آخرین مدل با راننده برای سفر های مادر تهیه کرده ام.

صحبت برادر های دیگر که تمام شد نوبت به چهارمین برادر رسید. او گفت: همه ی شما می دانید که مادر چقدر خواندن کتاب مقدس را دوست دارد و می دانید که دیگر هیچ وقت نمی تواند بخواند، چون چشم هایش دیگر سویی برای خواندن و نوشتن ندارد. من راهبی را دیدم یک طوطی داشت با زحمت فراوان توانستم او را راضی کنم تا آن طوطی را که می تواند تمام کتاب مقدس را از حفظ  بخواند و کار خفظ کردن را با کمک بیست راهب و در طول دوازده سال  یاد بگیرد و من ناچارا متعهد شدم که به مدت بیست و هر سال صد هزار دلار به کلیسا بپردازم. برای این کار کافی است مادر اسم فصل ها و آیه ها را بگوید تا طوطی برایش از حفظ بخواند. برادران دیگر تحت تاثیر قرار گرفتند و کار او را مورد ستایش قرار دادند.

فردای آن روز نامه ی تشکر آمیزی از سوی مادر به هتلی که آن ها در آن جمع شده بودند رسید. مضمون نامه چنین بود: میلتون عزیز، خانه ای که برایم ساخته ای بسیار بزرگ است و من فقط در یک اتاق آن زندگی می کنم ولی مجبورم تمام خانه را تمیز کنم. به هر حال از تو ممنونم.

مایک عزیز، تو برایم تماشاخانه ی گران قیمتی با صدای دالبی تهیه نمودی که می شود پنجاه نفر را در آن جا داد ولی من همه ی دوستانم را از دست داده ام و بینایی و شنواییم را نیز همین طور، متاسفانه امکان استفاده از آن برایم ممکن نیست ولی از این کارت ممنونم.

ماروین عزیز، من خیلی پیرم که بخواهم به مسافرت بروم. من توی خانه می مانم، مغازه ی بقالی ام را دارم پس هیچ وقت از مرسدس نمی توانم  استفاده کنم اما از فکرخوبت ممنونم.

اما ملوین عزیز! ای عزیزترینم! تو تنها پسری هستی که فکر کوچکت از دیگر برادرانت بهتر کار کرد و با آن هدیه ی خوبت من را غافل گیرکردی. جوجه ی خیلی خوشمزه ای بود!! از تو ممنونم.

می گویند در کشور ژاپن مرد میلیونری زندگی میکرد که از درد چشم خواب بچشم نداشت و برای مداوای چشم دردش انواع قرصها و آمپولها را مصرف کرده بود اما نتیجه چندانی نگرفته بود.

وی پس از مشاوره فراوان با پزشکان و متخصصان زیاد درمان درد خود را مراجعه به یک راهب مقدس و شناخته شده می بیند.

وی به راهب مراجعه میکند و راهب نیز پس از معاینه وی به او پیشنهاد کرد که مدتی به هیچ رنگی بجز رنگ سبز نگاه نکند. پس از بازگشت از نزد راهب، او به تمام مستخدمین خود دستور میدهد با خرید بشکه های رنگ سبز تمام خانه را با سبز رنگ آمیزی کند.همینطور تمام اسباب و اثاثیه خانه را با همین رنگ عوض میکند.

پس از مدتی رنگ ماشین، ست لباس اعضای خانواده و مستخدمین و هر آنچه به چشم می آید را به رنگ سبز و ترکیبات آن تغییر میدهد و البته چشم دردش هم تسکین می یابد.

مدتی بعد مرد میلیونر برای تشکر از راهب وی را به منزلش دعوت می نماید. راهب نیز که با لباس نارنجی رنگ به منزل او وارد میشود متوجه میشود که باید لباسش را عوض کرده و خرقه ای به رنگ سبز به تن کند. او نیز چنین کرده و وقتی به محضر بیمارش میرسد از او می پرسد آیا چشم دردش تسکین یافته؟  مرد ثروتمند نیز تشکر کرده و میگوید :" بله . اما این گرانترین مداوایی بود که تاکنون داشته". مرد راهب با تعجب به بیمارش میگوید بالعکس این ارزانترین نسخه ای بوده که تاکنون تجویز کرده ام.

 برای مداوای چشم دردتان، تنها کافی بود عینکی با شیشه سبز خریداری کنید و هیچ نیازی به این همه مخارج نبود.

برای این کار نمیتوانی تمام دنیا را تغییر دهی، بلکه با تغییر دیدگاه و یا نگرشت میتوانی دنیا را به کام خود درآوری.

منبع:weare.ir

یه روز یه استاد فلسفه میاد سر کلاس و به دانشجوهاش میگه: «امروز میخوام ازتون امتحان بگیرم ببینم درسهایی رو که تا حالا بهتون دادمو خوب یاد گرفتین یا نه.!»
بعد یه صندلی میاره و میذاره جلوی کلاس و به دانشجوها میگه: «با توجه به مطالبی که من تا به امروز بهتون درس دادم، ثابت کنید که این صندلی وجود نداره!»

دانشجوها به هم نگاه کردن و همه شروع کردن به نوشتن روی برگه.
بعد از چند لحظه یکی از دانشجوها برگه شو داد و از کلاس خارج شد.

روزی که نمره ها اعلام شده بود، بالاترین نمره رو همون دانشجو گرفته بود!
اون فقط رو برگه اش یه جمله نوشته بود: «کدوم صندلی؟»

منبع: yekibood.ir

پیرمردی در یکی از روستاهای آمریکا به تنهائی زندگی می کرد . او می خواست مزرعه سیب زمینی اش را شخم بزند اما این کار برایش سخت بود و تنها پسر او هم در زندان به سر می برد.

پیرمرد نامه ای برای پسرش نوشت و وضعیت را برای او توضیح داد :

"پسرعزیزم من حال خوشی ندارم چون امسال نمی توانم سیب زمینی بکارم . من نمی خواهم این مزرعه را از دست بدهم،  چون مادرت این کار را دوست داشت اگر تو اینجا بودی مزرعه را برای من شخم می زدی و مشکل من حل می شد .

دوستدار تو پدر".

طولی نکشید که پیرمرد این تلگراف را دریافت کرد: "پدر، به خاطر خدا مزرعه را شخم نزن، من آنجا اسلحه پنهان کرده ام"!

صبح فردا  مأمور اف.بی.آی و افسران پلیس محلی در مزرعه پدر حاضر شدند و تمام مزرعه را شخم زدند بدون اینکه اسلحه ای پیدا کنند . پیرمرد بهت زده نامه دیگری به پسرش نوشت و  از او پرسید که چه اتفاقی افتاده ؟

پسرش پاسخ داد : "پدر! برو و سیب زمینی هایت را بکار، این بهترین کاری بود که می توانستم از زندان برایت انجام بدهم"!

 منبع:بیتوته

 زندگی برخی از ما شبیه ماشین حساب شده است. همیشه در حال حساب و کتاب. واقعا لذت نمی‌بریم از بس در اعداد غوطه ور هستیم.

آنهایی که دلار نخریدند یا پراید ۴۰ تومانی نخریدند، امروز چه حسی دارند و آنهایی که خریدند چه حسی. هرچه طمع بیشتر، کام تلخ‌تر.

این نگرانی‌ها برای همه است. واقعا همه نگران آینده هستیم. فردایی که روشن نیست و ابرها اجازه نمی‌دهند آن را ببینم و به خاطر همین به آب و آتش می‌زنیم تا به کشتی مطمئن‌تر دل به این دریای طوفان زده و مه آلود بزنیم اما فراموش نکنیم در حال هم باید زندگی کنیم.

یادمان نرود تمام کشتی‌های امن هم می‌توانند غرق شوند. تایتانیک، امن‌ترین کشتی زمان خود بود اما مغلوب کوه یخ شد. ‌

خیلی از ما لذت زندگی کردن را فراموش کرده‌ایم. ذهن مقتصد همیشه در حال حساب و کتاب است و این باعث می‌شود همه دنیا را با چشم حساب و کتاب ببیند. همه دنیای پول و سود نیست.

ما ایرانی‌ها دیگر خیلی سود و ضرری شده‌ایم. چند خریدی؟ چند فروختی؟ کاش دیر می ‌فروختی و . حتی وقتی کسی کتاب هم می‌خرد از او اول قیمت را می‌پرسیم.

بیایید سبک زندگی‌مان را عوض کنیم. دیدید که در دنیای دلار و ریال چه خبر است. گاهی خندان به خاطر سود و گاهی گریان به خاطر ضرر.

بیایید به گذشته فکر کنیم که چگونه شاد بودیم در حالی که تلویزیون‌مان پارس سیاه و سفید بود و یا با اتوبوس واحد از این سو به آن سوی شهر می‌رفتیم.

از دو راه می توان موفق شد :
یا از هوش خود یا از نادانی دیگران.
(لابر ویر)

 نصف اشتباهاتمان ناشی از این است که وقتی باید فکر کنیم ، احساس می‌کنیم
و وقتی که باید احساس کنیم ، فکر می‌کنیم.
(هاروکی موراکامی)

تقریبا همه مردم بخشی از عمرشان را
در تلاش برای نشان دادن ویژگی هایی که ندارند ، تلف می کنند .
(ساموئل جانسون)

باید این جمعه بیایـد، باید!  

 ما دگر خسته شدیم از"شاید"!

مــاهِ بی مهر که پنهان است او

 از دل ابـــــر برآید، بایــد!!

تیــــرگی را ز میان بردارد

پرده را از رخ خود بگشاید

یار اگر رســــم وفا می داند

باید این جمعه رخش بنماید!